Zeker tijdens de corona lock-down hebben we kunnen ervaren hoe het in Uithoorn ook kan zijn. Het maakte heel duidelijk wat ons al die jaren is aangedaan met de almaar toenemende geluidsoverlast van laag overbulderende vliegtuigen.
Zo’n periode geeft je nieuwe moed, want zelfs als doorgewinterd raadslid en ook deelnemer in de Uithoornse werkgroep Schiphol, bekroop mij al lang het gevoel dat al dat jarenlange gepraat heel weinig verbetering oplevert voor de Uithoornse en Kwakelse inwoners. En daarvoor zet je je als volksvertegenwoordiger uiteindelijk in.
Minder overlast is al jaren de inzet, en als ik terugkijk met bedroevend weinig resultaat. Dat geeft mij een gevoel van machteloosheid. We mogen meepraten, maar ergens in een onderonsje tussen Den Haag, Schiphol en KLM worden zaken besloten waar we uiteindelijk bijzonder weinig invloed en zeggenschap over hebben.
Op 16 september krijgen we bezoek in de gemeenteraad van Dick Benschop (CEO Schiphol) en Michiel van Dorst (CEO LVNL). Het gaat zoals al jaren wederom over hinderbeperkende maatregelen en wat er voor Uithoorn en De Kwakel gedaan zou kunnen worden. En uiteraard gaan we het gesprek aan, met een activistische bevlogenheid, om de mogelijke maatregelen zoals te lezen op de website www.minderhinderschiphol.nl inzichtelijk te krijgen.
Schiphollen is het nieuwe werkwoord wat model staat voor, om de tuin geleid worden. Die argwaan heb ik deze keer ook weer, al neem ik mezelf keer op keer voor: “Ik ga ervoor, het zal toch wel eens veranderen?”. Dick Benschop staat natuurlijk voor de belangen en maximale groei van Schiphol, dat is zijn opdracht en missie. Maar tegelijk stel ik mezelf heel vaak de vraag, “Hoe verantwoordt hij zich naar zijn (klein)kinderen? Door een aarde zo achter te laten met een eindeloos bulderende stroom vervuilende vliegtuigen.”
Ik ga het hem eens vragen……….